İsyanımsın, feryadım, alev alev yuttuğum;

Dağladığım kalbimi, içerimde tuttuğum;

Gözyaşımsın, ferimsin, sızımsın, bahtsızımsın,

Aktıkça ve yaktıkça, benzimde kuruttuğum.

Nefes gibi derin derin

Yalnızlığı soluyorum

Güneş batmış, gece serin

Yaprak döküp soluyorum

 

Düşünceler zehir gibi

İçten içe doluyorum

İsyanımı, bu öfkemi

Benliğime doluyorum

 

Yar ötede ben beride

Gönlü aşka buluyorum

Ben kendimi, alev alev

Bir yangında buluyorum

 

Yılmıyorum, bu da geçer

Adım gibi biliyorum

Gözlerimi yeni güne

Biledikçe biliyorum